در تنیس ضربه بک هند به دو صورت “یک دست” و “دو دست” اجرا می گردد که هر بازیکن حرفه ای معمولا یکی از این دو حالت را متناسب با شرایط و ویژگیهای خود ، برگزیده و مهارت می یابند.

در اینجا آموزش بک هند یک دست به علاقه مندان تنیس ارائه می گردد که ابتدا نوع گریپ مختص این ضربه توضیح داده شده و در ادامه مراحل ضربه به همراه نمایش های تصویری ارائه شده است.

گریپ بک هند ( یک دست )

۱- گریپ استرن:
گریپ ایسترن بک هند برای بک هند یک د ستی مناسب است .
کلید بک هند یک د ستی موقعیت مچ در نقطه تماس با توپ است . گریپ ایسترن بگونه ایست که وقتی راکت را بد ست گرفته اید و از بالا نگاه می کنید، شما می توانید برآمدگی انتهای همه انگشتانتان را ببینید ، یعنی در این صورت شست شما زیر دسته راکت و خارج از دید شما قرار دارد که برای ثبات به هنگا م زدن توپ است. چنین گریپی شتاب راکت در نقطه تماس جلوتر از پای ضربه را ممکن می سازد در حالیکه مچ وقت تماس در موقعیت قویتری قرار دارد. ( توجه کنید ، می توانید برای گریپ سمی ایسترن یا وسترن ، شصت خود را بیشتر به زیر دسته راکت ببرید ،” مثل توماس ماستر و براساتاگی”، ولی با چنین گریپی زدن توپهای کوتاه، برای بازیکنهای متوسط  مشکل است).برای گریپ ایسترن مچ خود را در مسیر دسته راکت قرار دهید .
سپس انگشتان خود را ببندید بنحوی که پایه انگشتان شما مطابق تصویر مقابل باشد.

 ۲- گریپ کنتینانتال :
این گریپ در بک هند و فور هند تفاوتی ندارد. بخش خیلی کم از انگشت شست پشت دسته راکت قرار می گیرد . امتیاز این گریپ یکسان بودن در فور هند وبک هند است . گر چه برای ضربات والی و سرویس این گریپ را ترجیح می دهم ولی مچ را در وضعیتی ضعیف قرار می دهد.برای گریپ کنتینانتال کف د ست را در راستای دسته راکت قرار دهید سپس بنحوی مچ را ببندید که حرف v روی دسته راکت شکل بگیرد . ( مانند تصویر زیر)

الف) حالت آماده باش و حرکت رو به پایین
در حالت آمادگی برای بک هند، لازم است گریپ مناسب طبق توضیحات فوق گرفته باشید.

قبل از تاب عقب و شروع چرخش شانه ها ، روی پنجه پاها قرار گیرید و زانوها را خم کنید. راکت را جلوی بدن بطوری که سر راکت رو به بالا و دست فرعی گردن راکت را گرفته باشد.  با این حالت شما آماده اید تا برای شروع حرکت و چرخش بدن ( شانه – کمر – باسن )  با پای ضربه گام بردارید ( برای راست د ستها پای راست وچپ دستها پای چپ پای ضربه محسوب می شود ) و پاها با فشار به زمین، نیرو را از زمین گرفته و توسط ماهیچه ها به ترتیب به سر راکت انتقال می دهد. ( عمل- عکس العمل )

  ب) تاب عقب:
سر راکت را همچنان که بالا قرار گرفته با هردو دست بالا برده وتاب دهید تا حرف ( آلفا) در فضا شکل بگیرد .

وزن بدن را به جلو و پای ضربه کاملا روی زمین و وزن بدن را روی آن قرار دهید. از روی شانه به توپ نگاه کنید در بک هند تاپ اسپین بدنتان را باید به اندازه ای بچرخانید که پشت بدنتان رو به حریف باشد. چرخش بیشتر بالا تنه نسبت به حالت ضربه اسلایس ، بخاطر زدن ضربه محکم تر در حالت تاپ اسپین است. یعنی نیاز دارید که راکت مسیر انحنای بیشتری را برای کسب سرعت بیشتر در سر راکت ، طی کند .

در انتهای حرکت بک سوئینگ سر راکت را پائین تر از سطح پرواز توپ قرار دهید و صفحه راکت تقریبا عمود بر زمین باشد . این امر نمایانگر ضربه تاپ اسپین است . دو باره توجه کنید با دقت تمام به توپ نگاه کنید .

 

  ج) حرکت سر راکت رو به جلو و بالا و تماس با توپ جلوتر از بدن:
هنگام شروع چرخش بالا تنه (شانه ، کمر ) و حرکت رو به جلو د ست فرعی از راکت جدا شده و راکت را از پائین به بالا حرکت داده ضمن اینکه بدن هم همین حرکت را انجام می دهد ( بلند شدن ) و تماس را در نقطه sweet spot یا بهترین محل ضربه در صفحه راکت، ایجاد کنید. و تماس توپ با راکت جلوتر از پای ضربه است که این امر برای هر ضربه ایده آل است .

د) ادامه حرکت بعد از ضربه (فالوترو):
وقتی شما ضربه اسلایس می زنید چنین فشاری را به سر راکت وارد نمی کنید . زیرا که توپ را برس می زنید. چنانچه شما توپ را به بالا و جلو می رانید برای تعادل نیازمندید که قسمت گوشتی کف دست شما در پشت دسته راکت قرار گیرد . کشیدگی ساعد در لحظه تماس نمایانگر آنست که مچ دست را محکم نگهداشته این امر در زدن ضربه تاپ اسپین و اسلایس مهم است زیرا که مچ دست محکم ، سر راکت را از لرزش و حرکات اضافه حفظ می کند . بعد از تماس، بازو در جهت ضربه کاملا باز می شود این ادامه حرکت راکت (فالوترو) کامل و یک نواخت به کنترل بیشتر توپ می انجامد . چرخش بدن را با آوردن پای عقب به جلو ، کامل می کنید . همچنین برای ضربه بعدی در شرایط آماده قرار می گیرید .